Kevin
Eustatia

Trigger warning: zelfdoding en geweld.

‘Mi ta prefera muri, ku biba asinaki’.

Dit is in Papiaments, mijn moedertaal, en betekent: ‘ik sterf liever dan zo te leven’. Dit zei mijn beste vriend tegen mij toen ik 14 was. Hij heeft op 14-jarige leeftijd zelfmoord gepleegd. Simpelweg omdat hij homo was.

We zijn opgegroeid op Curaçao, waar we elke dag door een hel gingen. We stonden voor de keuze tussen authenticiteit en veiligheid. Ik koos voor veiligheid, mijn beste vriend voor geluk. Hij betaalde echter met zijn leven voor die keuze.

Vandaag sta ik hier als 22-jarige. Drie jaar geleden vertrok ik uit mijn moederland voor een beter leven. Ik dacht dat ik mezelf eindelijk veilig zou gaan voelen. Maar nee, hoewel ik nu 8000 kilometer verder weg woon, voel ik me nog steeds niet veilig. Het ergste hiervan is dat ik weet dat er duizenden mensen zijn die elke dag bidden voor een leven zoals dat van mij. Want ondanks mijn verleden is hun situatie nog steeds erger dan die van mij. En dat is hartverscheurend. 

En dat is ook waarom ik voor Mensenrechten en Veiligheid heb gekozen. Het gaat mij om één ding, onze mensen beschermen, van Ter Apel tot Willemstad, van de A12 tot Kralendijk.

Ga je me helpen?